Iedereen kent gevoelens van woede en leed. Het advies om deze gevoelens los te laten klinkt logisch, maar dan vergeten we dat woede en lijden van waarde zijn. Ze leren ons namelijk wat geluk is. Net zoals we door het donker, licht kunnen begrijpen, zo kunnen we dankzij het lijden, geluk volledig ervaren.
De Vietnamese Boeddhist Thich Nhat Hanh beschreef eens dat de Lotusbloem niet kan groeien zonder de modder waaruit hij voort is gekomen. Onze modder bestaat uit het leed en de woede die we voelen. We hebben dit nodig om inzichtelijk te krijgen wat geluk, plezier en begrip betekenen. Daarom is het zaak dat we voorzichtig omspringen met ons lijden en het niet zomaar afstoten. We moeten het aanpakken en transformeren, zodat we uiteindelijk minder lijden. De modder zal uiteindelijk een Lotusbloem voortbrengen. Transformatie bereik je door je eigen lijden te onderzoeken en te begrijpen. Bekijk het langs alle kanten en probeer te achterhalen waarom je deze gevoelens met je meedraagt. Dit brengt meer inzicht en persoonlijke groei.
We hebben pijn nodig om geluk te begrijpen
Wanneer je niet weet hoe je om kunt gaan met de pijn die je meedraagt, blijf je lijden. Wanneer iemand je pijn doet, kun je de drang voelen om te reageren en hen ook pijn te doen. Het is beter om in te zien dat ook zij pijn kennen en daardoor lijden. Door te onderzoeken waarom jij en anderen lijden, verdwijnt de drang om hen te pijnigen. Wanneer dit gebeurt, ontstaat compassie in je hart. Blijf je dit ontwikkelen, dan merk je dat je steeds meer liefde voor jezelf en voor anderen gaat voelen. Het zaadje van geluk is aan het groeien.
Kijk de volgende keer wanneer je in een restaurant of trein zit eens naar de gezichten van de mensen om je heen. Let op de uitdrukkingen. Je zal opmerken dat er veel leed te zien is. Wanneer je dit ziet, blijf dan zonder oordelen of aannames en kijk enkel met compssievolle liefde. Dit zorgt voor een innerlijke verlichting.
Mangalho
Edwin