Er komt een dag dat je op de rand van een brug staat, klaar om te springen. Wat heeft het voor nut om hier langer te blijven dan noodzakelijk. Een volgend leven kan uitkomst bieden, zo hoop je wellicht.
Je bevindt je op een donkere plek. Dat is duidelijk. Je zit in een absolute dip. Je voelt je niet gemist en je denkt alleen maar kwaad te doen. Beter ook zo, om dat koude water met een eindige klap te raken. Dan is dit lijden in ieder geval voorbij.
Toch brand er nog iets aan licht in je. Dat is Hoop. Je hoopt ergens nog dat het goed zal komen. Je bent dan ook nog niet gesprongen. Heel misschien heeft het leven je toch nog iets te bieden.
Houdt daar aan vast. Je bent bezig om je angsten te verwerken. Deze zijn zwart en doen het slecht in het licht. Zodra ze iets positiefs zien of voelen keren ze de rug en bespelen je met het idee dat het niet voor jou zo mag zijn.
Toch zijn het nou juist die angsten die je dient te overwinnen. Je bent op een plek gekomen die dicht aan de rand van bevrijding ligt. Je zit misschien nu nog in die diepe grot, maar die kan je niet eeuwig daar houden.
Stap uit die grot, terug naar waar het licht schijnt. Omring je door positieve en ‘nieuwe’ mensen die je eerder niet op zijn gevallen. Een goede kans dat zijn eerder mee hebben gemaakt wat jij nu ervaart.
Voel dat de warme zon schijnt voor jou. Je hebt in werkelijkheid alleen maar inzicht nodig. Begrip in waarom je je nu zo voelt. Je zult zien dat het gras rustig groeit, verdort om in de nieuwe lente weer op te komen.
Neem de tijd om die gevoelens te onderzoeken en je zult merken dat je sterker uit je strijd zult terugkeren. Je bent van niks of niemand afhankelijk en toch ben je met alles verbonden. Want zo werkt het universum nou eenmaal.
Mangalho
Edwin