Na het spelen met de afstandsbediening en het opmerken dat er op Discovery ook niks bijzonders te zien is, besluit ik Netflix aan te zetten. Welke serie heb ik nog niet gezien? Eens vragen waar mijn vrienden naar kijken. Over de app worden wat series aanbevolen die ik al ken. Ik start een film, maar blijk die al gezien te hebben. Terwijl ik de verhaallijn voorbij zie schieten, speel ik met mijn iPhone. Facebook vertelt mij dat Marscha uit eten is. Like. Margot en Peter zijn 25 jaar getrouwd. Like. O en dit is interessant, Petra gaat naar Breda Live. #ikwilook. Oeps half twaalf. Ik ga maar eens naar bed.
Wanneer ik de volgende dag op mijn werk kom, vergelijk ik mijn avond met die van mijn collega’s. Ze hebben in grote lijnen hetzelfde ritme te pakken. Ik pik nog wel een goede tip mee voor een andere serie, die ik vanavond eens kan proberen. Verder melden ze mij niets nieuws.
En dan raakt iets mij. Een gevoel van ongenoegen. De laatste jaren hang ik maar wat rond op de bank. Kijkend naar dezelfde lijn, steeds anders verhaald. Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Wat levert zo’n tv-avondje mij eigenlijk op? Is het ontspanning? Voel ik mij gelukkiger? En wat ben ik er wijzer van geworden? Is dit nou wat ik altijd al wilde, volwassen maar hangend als een kind voor de televisie?
Vanavond ga ik eens iets anders proberen.
Terwijl mijn lunch bij de broodjeszaak wordt opgesmeerd, zie ik in mijn ooghoek mijn nieuwe doel. Ontelbare keren ben ik er al aan voorbij gelopen: De boekhandel. Hij bestaat nog! Ik loop naar binnen en verbaas me dat bol.com het nog niet heeft gewonnen. De vriendelijke man legt me uit dat het inderdaad opboksen is, maar dat ze er nog steeds van kunnen bestaan. Ik vraag hem om advies en hij beveelt mij de laatste Dan Brown aan. Zijn korte uitleg over het boek maakt mij duidelijk dat ik dan toch weer een film aan het kijken ben. Ik zoek iets anders, maar krijg het maar moeilijk onder woorden.
Opnieuw vraag ik hem tips, “heeft u misschien iets met meer verdieping, maar niet te zwaar?” Dan duwt hij een kleurig boek in mijn handen. “De Alchemist” lees ik hardop. “Ja prachtig” zegt hij. “OK, doe maar.”
Dit is inmiddels vele boeken geleden. Ik heb de schoonheid van het lezen weer ontdekt. Door het lezen van boeken blijven nieuwe inzichten komen en raak ik steeds verder verwijderd van de afleidingen om me heen. Ik voel dat ik nu mijn tijd ‘juist’ besteed en voel veel meer rust dan bij het kijken naar de beeldbuis.
Ben je ook klaar met het vaste patroon van televisie, internet, telefoon, appen, facebook enzovoorts en wil je wat goede boeken lezen die je mooie inzichten zullen geven, mail of app me dan. Heb jij nog fantastische boeken die je wilt aanbevelen, stuur ze dan zeker door! Ik ben heel benieuwd.
Veel leesplezier!
Mangalho
Edwin
foto: unsplash