Baal je ervan wanneer iemand een negatieve reactie onder je Facebook bericht plaats? Hoe snel schiet je in de verdediging wanneer je collega zegt dat je traag werkt? Reageer je fel, wanneer je partner zegt dat je het anders had moeten aanpakken met de kinderen? Of merk je dat je regelmatig in je hoofd nog een gesprek voert met iemand, over een eerder voorval?
Last van negatieve reacties hebben we allemaal wel eens. Zeker wanneer je het gevoel hebt dat je ergens keihard voor hebt gewerkt, kan kritiek hard aankomen. Ongetwijfeld heb je meer dan eens jezelf niet kunnen controleren en een hatelijke opmerking gemaakt. Je besloot voor jezelf op te komen, precies zoals het je is aangeleerd. Maar heeft dat ervoor gezorgd dat je je beter bent gaan voelen? Hoe lang ben je blijven je rondlopen met dat gevoel?
Reageren op negatieve reacties lijkt heel menselijk. Toch kun je je afvragen of negatief reageren op een negatieve reactie iets positiefs teweeg brengt. Het helpt wanneer je inziet dat dat geen positieve uitwerking zal hebben en er eerder een discussie op gang komt dan dat je gevoel verbetert.
Hoe kun je dan het beste omgaan met kritiek. Niks doen, stil blijven en het maar van je schouders laten glijden? Dat is een manier en zorgt er in ieder geval voor dat er geen verdere discussie op gang komt, maar het lost nog niet het negatieve gevoel op dat jij meedraagt. Daarvoor zal je dieper moeten zoeken.
Vergelijk het met een tennisbal die je tegen een muur gooit. Die komt terug. Haal je de muur weg dan lost dat je probleem op. Maar let wel, het terugkaatsen houdt pas helemaal op wanneer je alle stenen hebt verwijdert. Het afbreken van die muur, die drang naar verdediging van je standpunten, bereik je door jezelf te gaan onderzoeken.
Heb je hulp nodig om dieper te graven bij jezelf dan je tot nu toe hebt gedaan, dan help ik je graag. Wanneer je niet tot het einde doorzet, blijft er altijd een gevoel bestaan, dat je opeens kan bekruipen.
Succes.
Mangalho
Edwin